واگن قطار مترو

هر قطار شامل 5 واگن بوده که به وسیله کوپلر نیمه دائم به همدیگر متصل شده اند. واگن های ابتدایی و انتهایی را واگن تریلر با کابین راننده (Tc) ، واگن دوم و چهارم را واگن موتوردار با پانتوگراف(Mp) و واگن سوم را واگن موتوردار بدون پانتوگراف(M) می نامند . پانتوگراف وظیفه انتقال برق شبکه بالاسری به باکس های الکتریکی قطار را برعهده دارد. برق 1500 ولت DC توسط اینورتر تبدیل به برق AC می شود و جهت تغذیه موتورها و سیستم های روشنایی و تهویه مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین به کمک باتری در واگن های تریلر برق اضطراری 110 ولت جهت مدارهای کنترلی، تهویه و روشنایی اضطراری در مواقع قطع برق شبکه بالاسری، تامین می شود.
هر واگن مسافری دارای دو تهویه جهت تامین شرایط آسایش در فصول مختلف سال می باشد.
به وسیله کوپلر نیمه اتوماتیک که در ابتدا و انتهای قطار قرار دارد می توان قطار معیوب را به کمک قطار دیگر یا کشنده جابجا کرد. هرواگن دارای دو بوژی بوده که تجهیزات سیستم تعلیق اولیه(جذب ارتعاشات بین چرخ و بوژی)، هر واگن موتوردار دارای چهار موتور(یک موتور روی هرمحور) بوده که انتقال نیرو به چرخ ها توسط گیربکس تک مرحله ای انجام می گیرد.
طول هر قطار حدود 100 متر، عرض قطار، 2.6متر و ارتفاع قطار، 3.8 متر می باشد، ظرفیت مسافر در حالت نشسته 198 نفر و در حالت ایستاده بیشترین ظرفیت آن 1423 نفر می باشد. وزن قطارخالی حدود 172.5 تن و در حالت بیشترین ظرفیت حدود 293.5 تن می باشد